Architectuur van Flaine
De nalatenschap van Marcel Breuer
De Amerikaanse architect Marcel Breuer ontwierp het Flaine resort in de jaren 1960 op een onontgonnen terrein. Het is een stedelijk model in de bergen dat door liefhebbers van deze uitzonderlijke plek tot kunstwerk is verheven.
EEN UNIEKE GEEST
Flaine heeft een unieke geest. Het is een mix van architectuur, design en kunst, met monumentale buitenbeelden. Het project werd voor het eerst bedacht door Eric Boissonnas (1913-2005), een Franse geofysicus, rijke filantroop, visionair en gepassioneerd skiër. Hij droomde van een utopische stad en een groots project voor Frankrijk. Hij vroeg Marcel Breuer, een meester van het Bauhaus, om een skiresort in Flaine te creëren. De in Hongarije geboren Amerikaanse architect en ontwerper was een van de invloedrijkste ontwerpers van de 20e eeuw. Op een totaal ongerepte locatie ontwierp Marcel Breuer een modelresort, autovrij en ecologisch voor zijn tijd, in het hart van het Grand Massif. Geen chalets, geen gimmicks, gewoon radicaal eigentijdse gebouwen. Geen hout, alleen beton. Zichtbeton, door Breuer gewaardeerd om zijn esthetische kwaliteiten en massiviteit, toont de natuur in al haar kracht. De architect werkte samen met Sylvie Boissonnas om het interieur van de flats en hotels te ontwerpen, met meubilair van de toonaangevende ontwerpers van die tijd. Marcel Breuer ontwierp alles, van de straatlantaarns en liftconstructies tot de open haarden in de hotelkamers en het meubilair in de kapel. Drie gebouwen van Marcel Breuer staan op de Franse aanvullende inventaris van historische monumenten. Het gaat om de Oecumenische Kapel (1967), Hotel Flaine (1996-1968) en het gebouw Betelgeuse (1966). Deze gebouwen hebben ook het label "Erfgoed van de 20e eeuw" gekregen.
DE SLEUTELS TOT GUILLAUMELIER
Flaine kan behoorlijk ontoegankelijk zijn zonder een interpreterende lens. De Parijse architect Guillaume Relier is een expert op het gebied van Flaine en het werk van Marcel Breuer. Hij besteedde twee jaar aan het bestuderen van het resort. De initiatiefnemers van het resort vroegen hem het welkomstpaviljoen en de bewegwijzering te ontwerpen. Guillaume Relier is ook medeontwerper van de Grande Ourse. Met zijn expertise presenteert hij de emblematische gebouwen en opmerkelijke details.
"Het hotel Le Flaine, omgebouwd tot residentie, is emblematisch dankzij zijn technische bekwaamheid. Van onderaf valt het op, ook al is het niet mijn favoriete gebouw. De lounges met hun grote ramen en open haarden geven veel karakter aan de kamers.
Voor mij is de Totem het mooiste gebouw in Flaine. Gelegen op een rots, omringd door bomen, past het perfect in zijn omgeving. De ligging vlakbij het skigebied is een pluspunt. De familie Sibuet is erin geslaagd het gebouw te renoveren in de geest van Marcel Breuer. Het resort is trots op hun werk.
De balkons van het Betelgeuse-gebouw, die nogal duizelingwekkend zijn, zijn een verwijzing naar de Bauhaus-architectuur. Ze zijn vrijdragend en drukken een contrast uit met een vorm van lichtheid. Ik vind deze architectuur tellurisch, met een ongelooflijke kracht.
Het is fantastisch om monumentale kunstwerken van Picasso, Dubuffet en Vasarely in de open lucht te hebben, midden in een skigebied. Ze maken allemaal deel uit van de unieke sfeer van het resort.
Ik vind de kapel opmerkelijk omdat ze in perfecte harmonie is met de gebouwen eromheen. Marcel Breuer werkte met vorm en materialiteit. Geen zichtbeton, maar hout bedekt met leisteen. Het is alsof hij ons wilde verrassen met iets heel anders.
De gebouwen Canopée en Lindars in Flaine-Forum zijn een perfecte weerspiegeling van het werk en de esthetiek van Marcel Breuer. Hij gebruikte ruitvormige geprefabriceerde betonnen modules. Dit geeft de gevels diepte en karakter. Het resulterende spel van licht en schaduw is opmerkelijk. Het is het hoogste en langste gebouw van het station. "
